Η βλεφαρίτιδα είναι μια χρόνια φλεγμονή των βλεφάρων, πολύ συχνή στον
γενικό πληθυσμό. Διακρίνεται σε πρόσθια, οπίσθια ή μικτή, ανάλογα με το
τμήμα του βλεφάρου που προσβάλλεται. Η πρόσθια εντοπίζεται στη βάση των
βλεφαρίδων και μπορεί να είναι σταφυλοκοκκική ή σμηγματορροϊκή και η οπίσθια αφορά δυσλειτουργία των Μεϊβομιανών αδένων, που βρίσκονται πίσω από τις βλεφαρίδες.
Λόγω της βλεφαρίτιδας, οι αδένες που παράγουν το δάκρυ, προκειμένου να ενυδατώσουν την πρόσθια οφθαλμική επιφάνεια, δεν παράγουν δάκρυα σωστής αναλογίας σε υδαρή και λιπιδικά στοιχεία, με αποτέλεσμα την αυξημένη εξάτμιση και ωσμωτικότητα των δακρύων. Δημιουργείται, λοιπόν, μια ανισοκατανομή δακρύων που θολώνουν παροδικά την όραση, λόγω ασταθούς δακρυϊκής στιβάδας. Αυτή η θόλωση δεν είναι μόνιμη, αλλά βελτιώνεται όταν ανοιγοκλείνουμε τα μάτια μας.
Σχετίζεται με περιβαλλοντικούς παράγοντες(αέρας, κρύο, ζέστη), καλλυντικά, κλιματιστικά, ενδογενείς παράγοντες, ορμονικές διαταραχές (ειδικά σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας), χρήση αντιγλαυκωματικών κολλυρίων κ.ά.
Το παράσιτο Demodex και τα μικρόβια που φυσιολογικά ενδημούν στην περιοχή των βλεφάρων είναι αιτιολογικά συνδεδεμένα με τη χρόνια βλεφαρίτιδα. Αλλά μπορεί να υπάρχουν και συστηματικές νόσοι που επιτάσουν τα συμπτώματα της βλεφαρίτιδας όπως θυρεοειδοπάθειες ή Ροδόχρους ακμή.
Η βλεφαρίτιδα εκδηλώνεται με πολλούς τρόπους. Το αίσθημα ξηροφθαλμίας ή ξένου σώματος ή και αντιθέτως, μια αντιρροπιστική δακρύρροια, είναι όλα εκφάνσεις του ίδιου φαύλου κύκλου φλεγμονής, της βλεφαρίτιδας. Το χαλάζιο και η κριθή είναι πιο οξέα επεισόδεια φλεγμονής, που συσχετίζονται όμως άμεσα με αυτή. Γι’ αυτό και θεραπευτικά, μετά την αντιμετώπιση ενός χαλαζίου, πρέπει να αντιμετωπιστεί ικανοποιητικά και η υποκείμενη νόσος.
Η θεραπεία έχει σκοπό να απομακρύνει από το βλέφαρο και τους μεϊβομιανούς αδένες το σμηγματορροϊκό περιεχόμενο που αποφράσσει τα στόμιά τους και να αποκαταστήσει το δακρυικό φιλμ που επαλείφει την επιφάνεια του οφθαλμού. Το μεν πρώτο γίνεται με κάτι σαπωνοειδές με ουδέτερο ph, το δε δεύτερο με τεχνητά δάκρυα. Ειδικός αφρός καθαρισμού ή μαντηλάκια δίνονται για κάποιο διάστημα λίγων μηνών.
Προετοιμασία της περιοχής με μάσκα ματιών ή θερμές κομπρέσες έχει αποδειχθεί ευεργετικό.
Αν υπάρχει μεγάλη κλινική υποψία πως πρόκειται για το παράσιτο Demodex, γίνεται στο ιατρείο καθαρισμός των βλεφάρων με ειδικό αιθέριο έλαιο. Επιπλέον, αν συνυπάρχει δερματολογικό νόσημα που επηρεάζει τα βλέφαρα, αντιβίωση από το στόμα μπορεί να είναι απαραίτητη.
Τέλος, στις εμμένουσες περιπτώσεις βλεφαρίτιδας που κύριο σύμπτωμα είναι η έντονη ξηροφθαλμία, μπορεί αυτή να χαρτογραφηθεί αντικειμενικά με μια ειδική εξέταση και να επαναληφθεί μετά από μια εξειδικευμένη θεραπεία με θερμότητα χαμηλής τάσης, που σκοπό έχει την αναδιοργάνωση των μεϊβομιανών αδένων σε κυτταρικό επίπεδο. Αυτή η μέθοδος ονομάζεται RexonEye.
Τη δική τους θέση παίρνουν ολοένα και περισσότερο και τα συμπληρώματα που βοηθούν στην αποτελεσματικότητα των αδένων εκ των έσω. Συνοπτικά, η βλεφαρίτιδα είναι πολύ κοινή νόσος και αφορά μεγάλο αριθμό του πληθυσμού. Παλιότερα δε δινόταν η δέουσα σημασία από τους θεράποντες σε όλα αυτά τα επίμονα και πολύ κουραστικά για τον ασθενή συμπτώματα. Σήμερα, ωστόσο, η οντότητα αυτή έχει πάρει τη δική της θέση στους θεραπευτικούς μας στόχους και σε αυτό έχουμε, ευτυχώς, πολλά όπλα στη φαρέτρα μας που μπορούν να χρησιμοποιηθούν εξατομικευμένα και σταδιακά.
